GÖKDELENLER

Uzun uzun seyrettim seni
Diğer köşesinden barın
Bir karakter oturttum
Yüzüne kalbine
Uzaktan bakıp insanlara
Kelimeler yazdım dudaklara
Sonra kendime baktım
Tıklım tıklım yalnızdım

Gökdelenlerden tükürdüm dünyaya
Ben hayatım boyunca
O yüzden kupkuru ağzım
Bak geçmedi yıllarca

Kalbimi yuvarladım sana
Seni tanımasamda
Tezgahtan önünde
Bir yudum al diye
Eğer hoşuna giderse
Daha da iç diye
Bukadarı yetsin artık bu gece

Belki sen bulursun diye
Artık son şansımsın
Korkma ısrar yok bende
Avunurum içkiyle